Сир! Чӣ калимаи сеҳромезе! Юнониёни қадим онро Танаис ва арабҳои асри миёна Сайҳун номидаанд. Саргоҳи вайро Нирон ва Тар ҳам мегӯянд. Сир яке аз бузургтарин дарёҳои Осиёи Миёна буда, шохчаҳои вай аз куллаҳои ҳамешабарфини кӯҳҳои Тёншон сар мешавад. Ин дарё рӯ ба тарафи Ғарб 462 ҳазор км. тӯл кашида, маҷрои худро то ба баҳри Арал мерасонад. Сири пурошӯб дар сари роҳи худ аз байни чандин дараҳои тангу тор, водию ҳавзаҳо бо суръат гузашта, ба доманаи кӯҳи Муғул мерасаду аз он ҷо ба дашти васеъ ва беканор мебарояд, пас аз он гӯё ба озодӣ баромада, оромона нафас кашида меравад. Тангии кӯҳи Фарҳод, ки дарё онро бурида гузашта, шаршарае ҳам ба вуҷуд овардааст, ба назар монанди камарбанди ин наҳри куҳансол менамояд.
Муфассал...
Бахшида ба ҳаёти ибратбахши публитсисти шинохта, собиқадори матбуот, нависанда, барандаи Ҷоизаи журналистони вилоят ба номи Ҳоҷӣ Содиқ Равшан Замир (Мирзоғанӣ Валиев) дар якчанд мактабҳои таҳсилоти миёнаи умумии шаҳри Хуҷанд ва ноҳияи Бобоҷон Ғафуров вохӯриҳо баргузор гардида истодааст. Дирӯз чунин тадбир дар мактаби таҳсилоти миёнаи умумии №31-и шаҳри Хуҷанд баргузор гардид, ки дар он нависандагон, рӯзноманигорон ва омӯзгорону хонандагони дабистон иштирок доштанд.
Дар чорабинӣ хонандагони мактаб шеъру таронаҳо қироат намуда, порчаҳо аз ҳикояҳои ӯ хонда саҳнаҳои ҷолибро аз рӯи ҳикояҳояш «Танҳоӣ» ва «Умедворӣ» намоиш доданд.
Муфассал...
Изҳороти Муассисаи таҳсилоти умумии ғайридавлатии «Мактаби Паймони азизон»-и шаҳри Хуҷанд дар мавриди фаъолияти ташкилоти экстримистӣ – террористии ҲНИТ ва дигаргурӯҳҳои ифротгаро.
Таърихи башарият гувоҳи мисолҳои бешумори бо роҳи зӯрӣ ва таҳдид ғасб намудани ҳокимияти сиёсӣ дар давлат мебошад. Аҷоиб он аст, ки раванди таърих на танҳо гувоҳ аст, балки исботи онро дорад, ки зӯран ғасб намудани ҳокимияти сиёсӣ дар ҷомеа ба муроду мақсад ҳеҷ гоҳ намеоварад, вале кӯшишҳои ин раванди номатлуб дар ҳаёти имрӯзаи ҷомеа то имрӯз идома меёбанд, балки шаклҳои нав ба нав пайдо мекунанд.
Ифротгароӣ (эктремизм) ва терроризм як навъ зуҳуроти номатлубест, ки бар зидди он тамоми ҷомеаи ҷаҳон имрӯз муборизаи беамон мебарад ва аз ҳар як фарди солимақл пеш аз ҳама зиракии сиёсиро талаб мекунад.
Муфассал...
Дар ҷаҳони муосир равандҳо ва зуҳуроте мавҷуданд, ки танҳо ба як кишвар ва ё як минтақа не , балки ба тамоми кишварҳои ҷаҳон ва дар маҷмуъ ба кулли мардумони сайёра таҳдид мекунанд.
Созмонҳои экстремистию террористӣ фаъолияташонро вобаста ба паҳн намудани ғояҳои тундравона, барангехтани кинаю адоват ва низои мазҳабӣ дар ҷомеа, ба сафҳои худ ҷалб намудани ҷавонон ва содир намудани ҷиноятҳои дорои хусусияти экстремистӣ пурзӯр намуда, мехоҳанд сохти ҷамъиятӣ-сиёсии ин ё он кишварро бо роҳи зӯроварӣ тағйир диҳанд.
Айни замон гурӯҳҳои террористӣ барои анҷом додани ғаразҳои сиёсии худ фаъолият доранд ва мақсади асосии ин гурӯҳҳои терористӣ, пеш аз ҳама расидан ба ғаразҳои сиёсии иқтисодист.
Муфассал...
Изҳороти Нозироти андоз дар шаҳри Хуҷанд дар мавриди фаъолияти ташкилоти экстремистӣ-террористӣ ҲНИТ ва дигар гурӯҳҳои ифротгаро.
Барои бунёд кардани давлати мустақил ва сазовор шудан ба истиқлолият ҳар миллату халқият муборизаҳои шадид мебаранд. Мусаллам аст,ки миллати тоҷик баъди пошхӯрии Иттиҳоди Шӯравӣ барои мустақилият ба даст овардан ҷанги таҳмилии шаҳрвандиро, ки ҳазорҳо падару модарон бефарзанд беволидайн, ҳазорҳо зан бе шавҳар ва ҳазорҳо шаҳрвандон бехонаю дар монданд ва дар ин ҷо аъзо ва шарикони ҲНИТ даст доштанд, аз сар гузаронд. Баъди ин вазниниҳои зиндагӣ ва бо ивази хуни ҷони ҳазорҳо ҷавонмардон ба миллати тоҷик муяссар шуд, ки хушбахтона соҳиби давлати мустақил гардида, истиқлолияти худро ба даст овард.
Баъд аз талошҳои зиёд Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба яке аз давлатҳои рӯ батараққӣ мубаддал гардида, дар ҳалли масъалаҳои сатҳи ҷаҳонӣ, аз қабили тероризму экстремизм, гардиши маводи мухаддир, норасоии оби ошомиданӣ ва дигар масъалаҳо бетараф набуда, пайваст дар ин роҳ ташаббусҳои назаррас нишон медиҳад.
Муфассал...
Сир! Чӣ калимаи сеҳромезе! Юнониёни қадим онро Танаис ва арабҳои асри миёна Сайҳун номидаанд. Саргоҳи вайро Нирон ва Тар ҳам мегӯянд. Сир яке аз бузургтарин дарёҳои Осиёи Миёна буда, шохчаҳои вай аз куллаҳои ҳамешабарфини кӯҳҳои Тёншон сар мешавад. Ин дарё рӯ ба тарафи Ғарб 462 ҳазор км. тӯл кашида, маҷрои худро то ба баҳри Арал мерасонад. Сири пурошӯб дар сари роҳи худ аз байни чандин дараҳои тангу тор, водию ҳавзаҳо бо суръат гузашта, ба доманаи кӯҳи Муғул мерасаду аз он ҷо ба дашти васеъ ва беканор мебарояд, пас аз он гӯё ба озодӣ баромада, оромона нафас кашида меравад. Тангии кӯҳи Фарҳод, ки дарё онро бурида гузашта, шаршарае ҳам ба вуҷуд овардааст, ба назар монанди камарбанди ин наҳри куҳансол менамояд.
