Навгонӣ
18 Май 2018
Недоступен ни однин перевод.
Рӯзи охирини сафари 9 оилаи шаҳри Хуҷанд соати 8-и субҳ аз зиёрати Гӯри-Амир ("Гӯри Мир") – ёдгории асримиёнагии Осиёи Марказӣ, мақбараи асосгузори давлати Темуриён –Темури ланг оғоз гардид.
Ин оромгоҳи Темур ва меросхурони империяи Темуриён, дар қисми ҷанубӣ-шарқии шаҳри Самарқанд ҷойгир шудааст. Ёдгорӣ соли 1404 аз ҷониби Амир Темур барои набераи дӯстдоштааш Муҳаммад Султон сохта шудааст. Сохтмони Мақбара, баъди марги нобаҳангоми Султон Муҳаммад, меросхӯри Темури ланг ва набераи дӯстдоштаи ӯ, соли 1403 оғоз гардида буд. Сохтмони мақбараро набераи дигари Темури ланг, Улуғбек ба охир расонид. Дар вақти ҳукмронии Темур, мақбара ба оромгоҳи сулолаи Темуриён табдил гашт. Дар ин ҷо кабрҳои: Амир Темур, Мирзо Улуғбек, Муҳаммад Султон, Саид Умар, Шоҳрух Мирзо, Мироншоҳ, Абдулло Мирзо, Абдураҳмон Мирзо ҷойгиранд. Ҳато устоди Темур Мир Саид Барака низ дар ҳаминҷо гӯронида шудааст.Читать полностью