Мо Ватани орому осуда дорем

13 Март 2018

Изҳороти МТМУ №12-и шаҳри Хуҷанд дар мавриди фаъолияти ташкилоти экстримистӣ – террористии ҲНИТ ва дигаргурӯҳҳои ифротгаро.

Терроризм ва экстремизм - зуҳуроти номатлуби замони муосир буда, ватан, забон, наҷод ва дин надорад. Ин бадбахтии оламшумуле гардидааст, ки ба муқобили он якxоя мубориза бурда, ба ҳамдигар кӯмак расонда, тадбирҳои худро мувофиқ сохтан зарур аст. Дар ибтидои қарни ХХI инсоният бо хатари xиддие, ки ба бақои одаму олам таҳдид менамояд, рӯ ба рӯ гаштааст, ки номи он терроризми байналмилалӣ мебошад. Он ақидае, ки терроризм  инсониятро дар тамоми тӯли  мавxудияташ ҳамроҳӣ намудааст, беасос нест. Решаҳои терроризм хеле чуқур буда, ба пойгоҳи иxтимоии он, ба асосҳо ва ё пояҳои идеологӣ, таърихӣ - фарҳангӣ ва xаҳонбинии он иртибот доранд.

Ислом дини ифротгаро нест

13 Март 2018

Изҳороти МТМУ №11-и шаҳри Хуҷанд дар мавриди фаъолияти ташкилоти экстремистӣ – террористии ҲНИТ ва дигар гурӯҳҳои ифротгаро.

Тоҷикон аз аҳди қадим то ба имрӯз миллати соҳибтамаддуну бофарҳанг, озодихоҳ, сулҳпарвар, бунёдкор, инсондӯст буду ҳаст ва хоҳад монд. «Рафтори нек, гуфтори нек, пиндори нек» шиори гузаштагони мо буд, ки имрӯз низ маънӣ ва моҳияти худро дар замони соҳибдавлатӣ, соҳибистиқлолӣ гумм накардааст.

Дар замони мо, ки пур аз мушкилот зиддиятҳо ва ихтилоф аст, доир ба афзудан ва густариши терроризм экстремизм ва дигар падидаҳои номатлубу хатарафзо зиёд ҳарф мезананд. Экстремизм падидаи номатлуб буда, фикру андешаҳо ва амалҳои тундравонаро иҷро мекунад. Шахсе ки дар фаъолияти худ ҷонибдори амалҳои тундравӣ ва ифротгароӣ дорад барои ҷамъият хавфу хатари зиёдеро ба амал меорад. Бадхоҳи касон ба мақсад нахоҳанд расид.