Аз рӯзгори сарбозон: Хизмат ба Ватан-шарафи бузург!

Ватани мо – Тоҷикистони азизамонро имрўз касе ғайр аз ҷавонони матиниродаву паҳлавон ҳифз намекунад. Ин суханонро борҳо Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба халқи тоҷик хотиррасон кардаанд.

Ватан мисли модар ҳар яки моро ба оғўш кашидаву бо меҳр парвардааст, то рўзе ба ҳифзаш ҷон рўи каф гирифта, марзу бумро ҳимоя кунем.

Бале, вазифаи аввалиндараҷаи ҷавонон мустаҳкам намудани сулҳ ва оромӣ мебошад. Ҳар ҷавоне, ки худро соҳибватан медонад, бояд моҳияти мафҳумҳом муқаддаси озодӣ, истиқлолият, конститутсия ва падару модарро донад ва азизу мўътабар дорад.

Оре, хизмат дар Қувваҳои мусаллаҳ, ҳимояи Ватан, номи шарафманди мардиро гирифтан ба ҳар ҷавонписар ифтихори бузург арзёбӣ мегардад. Ҷавонписарони тоҷик хизмат ба Ватанро бо виҷдони поки худ, номуси худ ва аҳди мардонаи худ баробар медонанд.

Хушбахтона, имрўз ҷавонписарони баору номуси тоҷик, ки Ватан-Модари худро дўст медоранду ҳар ваҷаб замини авлодӣ барояшон арзиши баланд дорад, дар марҳилаи даъвати ҳарбӣ аввалин шуда, ба Комиссариати ҳарбӣ ҳозир мешаванд. Онҳо бо ғурури ҷавониву ифтихори миллӣ ва тарбияи шоиста қатори дигар ҷавонони меҳанпараст дар қисмҳои ҳарбӣ хизматро ба ҷо меоранд.

Бояд гуфт, ки ҷавонписарони шаҳри Хуҷанд қадру қиммати зодгоҳ, Ватан, модари мушфиқ, падари ғамхор, хоҳару бародари азиз, пайвандону дўстони ҷониро медонанд. Аз ин лиҳоз, вақте Ватан-Модар ба ҳимояаш даъват мекунад, бе дудилагӣ, баръакс бо шарафи бузург ба сафи Қувваҳои мусаллаҳ мепайванданд.

Бо ифтихор номҳои Абдураҳмон Ёқубов, Ҷаҳонгир Мирбобоев, Нодирҷон Муллоҷонов, Фирдавс Нурматов, Манучеҳр Солибоев ва Олимҷон Дадобоевро метавон гирифт, ки имрўз дар сафи Қувваҳои мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон софдилона хизматро ба ҷо меоранд. Ин ҷавонони ҷасури Хуҷандшаҳр дар марҳилаи даъвати ҳарбӣ фаъолӣ нишон дода, аввалин шуда, ба Комиссариати ҳарбӣ номнавис гардиданд. Албатта, амали онҳо шоистаи ибрат буда, намуна ба кулли ҷавонони Хуҷандшаҳр аст. Алҳол ин шаш ҷавон дар қисмҳои ҳарбии шаҳри Хуҷанд хизматро ба ҷо меорад.

Абдураҳмон Ёқубов, ҷавони баору номус аз оилаи бошарафи Хуҷандшаҳр буда, баъди хатми МТМУ №15-ум ҳуҷҷатҳояшро ба факултаи «Тарбияи ҷисмонӣ»-и яке аз донишкадаҳои Федератсияи Русия супурд. Чун тани солиму ақли расо дошт, аз имтиҳони устодони нуктагир ба осонӣ гузашт. Давоми донишҷўӣ аз устодон илму дониш андўхт ва ҷисман обутоб ёфт. Ба шарофати омўзгорони рус дониши тарбияи ҷисмониашро афзун намуд. Баъди хатми донишкадаи Русия бедудилагӣ ба Ватани худ, зодгоҳи авлодӣ баргашта, оиладор шуд ва чун марҳилаи даъвати ҳарбӣ ҷараён гирифт, худро номнавис намуда, ба хизмати Ватан-Модар шитофт. Волидайн Равшан Ёқубов ва Мавлуда Ёқубова низ ба фарзандашон пайваста мефаҳмонанд, ки Ватан-Модарро дўст дорад ва барои ҳимояаш устувор бошад. Аз ин лиҳоз, чун масъалаи даъвати ҳарбӣ ба миён омад, Абдураҳмон дар канор наистод. Инак, қариб 10 моҳ инҷониб Абдураҳмон дар сафи Қувваҳои мусаллаҳ қарор дошта, барои ҳимояи кишвар талош меварзад. Ў аз ҷиҳати сиёсӣ пухтаву ҷисман хеле пурқувват гаштааст.

Ҷавони дигари далеру бебок Ҷаҳонгир Мирбобоев ҳам дар радифи ватандўстон дар яке аз қисмҳои ҳарбии шаҳри Хуҷанд хизматро ба ҷо меорад. Ў низ даҳ моҳ инҷониб Ватан-Модарро бо ору номуси ҷавонии худ ҳимоя мекунад. Ҷаҳонгир Мирбобоев дар оилаи хизматчии давлатӣ ба дунё омада, дар муҳити созгор ба воя расидаву аз волидайни бомаърифат таълиму тарбияи хуб гирифтааст. Падараш Баҳромҷон Мирбобоев ва модараш Зебинисо Мирбобоева иқдоми писари соҳибақлашон Ҷаҳонгирро ҷонибдорӣ намуда, дуои нек доданд. Чунки ў аслан аз кўдакӣ орзу дошт, ки мисоли падараш ба Ватан-Модар хизмат намояду Тоҷикистони азизро аз душман ҳимоя кунад. Бо ҳамин нияти неку орзуҳои зиёд баъди хатми бахши «Молия ва қарз»-и Донишкадаи иқтисод ва савдои Донишгоҳи давлатии тиҷорати Тоҷикистон дар қатори хоҳишмандон ба сафи Қувваҳои мусаллаҳ бипайваст. Ин ҷавони хушсурату хушрафтор ҳам қариб 10 моҳ инҷониб дар ҳимояи Ватан-Модар қарор дорад.

Нодирҷон Муллоҷонов низ дар радифи ҷавонони баору номуси Хуҷандшаҳр қарор гирифта, худро аввалин шуда, ба Комиссариати ҳарбӣ номнавис кард. Ў хатмкардаи бахши «Муҳандисӣ-технологӣ»-и Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.Осимӣ буда, баъди ба даст гирифтани дипломи мутахассисӣ бо дилу нияти пок ба Қувваҳои мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон бипайваст. Нодирҷони хушахлоқу меҳнатдўст даҳ моҳ инҷониб дар ҳимояи марзу бум ҷасорату матонат нишон медиҳад. Волидайнаш Обидҷону Манзурахон аз доштани чунин фарзанди ватанпарвару меҳандўст ифтихор доранд ва амали ўро ба дигар ҷавонон намуна медонанд.

Хатмкардаи МТМУ 6-уми шаҳри Хуҷанд ва ҳамчунин, бахши «Муҳандисӣ-технологӣ»-и Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.Осимӣ Фирдавс Нурматов ҳам дар паҳлўи ҷавонони шуҷою далер истода, дар ҳимояи Ватан-Модар шабзиндадорӣ мекунад. Ин ҷавони хушсимо одобу рафтори намунавӣ дошта, ҳамеша аз командирони худ сипос мешунавад. Зеро Фирдавси ҳимоятгар дар оилаи созгор ба воя расида, аз волидайни худ Исмоилҷону Мадинахон тарбияи олӣ гирифтааст. Ў низ дар хизмати яксола қарор дошта, аллакай моҳи апрели соли равон ба назди пайвандонаш саломату бардам ва бо дониши сиёсӣ бармегардад.

Ҷавони паҳлавони дигар Манучеҳр Солибоев буда, зодаи Хуҷандшаҳр аст. Баъди хатми мактаби миёна ҳуҷҷатҳояшро ба факултаи «Баҳисобгирии бухгалтерӣ, таҳлил ва аудит»-и Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров супурд ва сазовори номи донишҷўӣ гардид. Хуб таҳсил кард, аз устодон нозукиҳои касби муҳосибиро омўхт. Чун даъватномаи ҳарбӣ ба дасташ расид, худро дар канор гирифта натавонист. Ҳарчанд оиладор аст, вале меҳри Ватан, ҳимояи модар, хоҳар, ҳамсар ором гузошта натавонист. Зуд ба сафҳои Қувваҳои мусаллаҳ пайваст ва даҳ моҳ инҷониб дар хизмати кишвари азизаш устувор аст.

Олимҷон Дадобоев хатмкардаи МТМУ №5-уми шаҳри Хуҷанд ва факултаи забонҳои хориҷии Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи Бобоҷон Ғафуров аст. Ҷавони боиродаву қавиҷусса буда, даҳ моҳ инҷониб дар сафи Қувваҳои мусаллаҳ қарор дорад. Падараш Тоҳирҷон Дадобоев ва модараш Отуной Қосимова аз хурдӣ ба писарашон талқин мекарданд, ки ҳимояи Ватан-Модар шарафи бузург аст. Суханони волидайн барои Олимҷони хушрафтору ҷасур қуввати дил ва азми ҷавонмардиаш дучанд шуданд. Бо ифтихори ватандорӣ роҳ сўи Комиссариати ҳарбӣ гирифт. Ў ҳам даҳ моҳ инҷониб бо шунидани сипосҳои фаровон Ватани авлодиро ҳимоя мекунад.

Волидайни наваскарон фараҳманд аз он ҳастанд, ки тавонистанд дар қалби кўчаки фарзандонашон меҳри Ватанро ҷойгир кунонанд ва шаҳомати ватандориву меҳанпарастиро маҳз дар адо намудани қарзи шаҳрвандиву фарзандии худ дар назди Ватан-Модар нишон диҳанд. Онҳо ифтихор аз он доранд, ки фарзандонаашон мисоли сипари боэътимод, нигаҳбони Ватан, ҳомии ин марзу бум имрўз ба хизмат мераванд.

Бо ифтихор ва ниятҳои нек метавон гуфт, ки аллакай баъди ду моҳ ҳамаи ин ҷавонони паҳлавон бо забони дароз, рўйи сурх, андешаи сабз, қувваи рустамона ба назди падару модар, ҳамсар, фарзанд ва пайвандон бармегарданд ва дар идораву ташкилотҳои бонуфуз ҳамчун мутахассиси варзида кору фаъолият намуда, зиндагии сазоворро пеш мебаранд.

Таҳмина АЮБОВА,

«Тирози ҷаҳон»