14 Июн 2018
Изҳороти ҷомеаи омӯзгорӣ оиди ҳизби террористии наҳзати ислом
Вазъи мураккаби баъзе минтақаву давлатҳои ҷаҳон бори дигар ҳар як фарди бедордил ва бонангу номуси ҷомеаро водор месозад, ки қадру манзалати зиндагисози сулҳу оромиро хуб дарк намояд ва дар доираи Конститутсия ва қонунҳо ба хотири ободиву пешрафти Ватани маҳбубамон талош варзад. Эмомалӣ Раҳмон.
Бале, яке аз масъалаҳои ташвишовари имрӯзаи халқи тоҷик ин берун будан аз урфу одатҳои тоҷиконаи худ ва парастиш намудани урфу одат ва анъанаҳои дигар давлат аст. Омилҳои асосии он пеш аз ҳама аз он иборат аст, ки мо таърихи худ, дини худ ва пайдоиши онро хуб дарк карда наметавонем, аз ин лиҳоз аксарияти ҷавонони имрӯзаи мо ба сабукдӯшӣ дода шуда, гумроҳ мешаванд. Ҳоло дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳафт ҳизби давлатӣ фаъолият мебарад, ки аз қатори онҳо Ҳизби наҳзати ислом бардошта шудааст зеро, аз ҷониби Суди Олӣ аризаи Прокурори генералиро дар бораи ташкилоти экстремистӣ (ифротгароӣ) – террористӣ эътироф намудани Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон, қатъ намудани фаъолияти ҳизб ва барҳам додани он, қатъ кардани нашри рӯзномаи (Наҷот) бастани вебсайти интернетии ҳизби номбурда ва манъ намудани воридот, паҳн намудани аудио ва видео сабтҳо, рӯзномаю адабиёт ва варақаҳои ҳизб мавриди баррасӣ қарор дода шуда буд. Муайян карда шуд, ки Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон 4-декабри соли 1991 ташкил шудааст. Солҳои 1992-1997 Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон дар Ҷумҳурии Исломии Афғонистон амал намуда, баъди бастани Созишномаи умумӣ дар бораи истиқрори сулҳ ва ризояти миллӣ фаъолияти он дар Ҷумҳурии Тоҷикистон иҷозат дода шуда, 28-сентябри соли 1999 ва 15-октябри соли 2003 он ҳамчун ҳизби сиёсӣ, аз нав ба қайд гирифта шудааст. Гарчанде таъиноти асосии таъсисёбии ҲНИТ аз ҳифзи истиқлолияти сиёсӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ, ҳимояи якпорчагӣ ва тамомияти арзии Тоҷикистон, ҳимоят аз истиқрори сулҳ таъмини ваҳдати миллӣ ва ҳамзистии бародаронаи халқҳои ҷумҳурӣ иборат бошад ҳам, вале солҳои охир аъзои он теъдоди зиёди ҷиноятҳои хусусияти террористию экстремистӣ (ифротгароӣ) – ро доштаро содир намуда, дар байни аҳолӣ аз ҷумла бо истифодаи воситаҳои ахбори омма норозигию иғво ва кинаю адоват барангехтанд, ки амалҳои онҳо боиси халалдоршавии ҳаёти осудаи шаҳрвандон ва амнияти ҷамъиятӣ гардида, ба асосҳои сохти конститутсионӣ ва соҳибихтиёрии Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳдид намуд. Бинобар ин, ҲНИТ имрӯз аз тарафи Прокурори генералии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун ташкилоти ифротгаро (эксремистӣ)-террористӣ эътироф шуд ва фаъолияташ қатъ шуд. Ҷавонону наврасони моро зарур аст, ки аз вазъи кунунии кишвар ва ҷаҳон бохабар бошад, ҳушёрию сиёсиро аз даст надиҳанд ва пайи баланд бардоштани маърифат ва худшиносии миллӣ бошанд.Бояд гуфт, ки дини ислом дини покӣ, тозагӣ ва тарбиявӣ мебошад. Дини Ислом ҳам монанди динҳои дигар ба шоха ва равияҳои мухталиф, тақсим шудааст. Равия ё шохаи якум суннӣ, аҳли суннат ва ҷамоат, ки онҳоро гоҳе аҳли тасаннун меноманд ва шохаи дуюмро шиа меноманд. Мафҳуми шиа маънои аз они ман, аз ман ё бо манро дорад. Дар навбати худ шохаи суннӣ дар сари масоили шаръию ҳуқуқӣ ба чор мазҳаб ё мактабҳои динию ҳуқуқӣ ҷудо шуд. Инҳо мазҳабҳои ҳанафия, ҳанбалия, моликия ва шофеъия мебошанд, ки аз доираи исломи рошидӣ берун нарафтаанд. Ислом имрӯз яке аз се дини бонуфузи ҷаҳонӣ ба шумор меравад. Пайравонаш мувофиқи оморҳои созмонҳои исломӣ ҳоло зиёда аз 1млрдро ташкил дода, дар 128 кишвари дунё сукунат доранд. Аз ҷумла дар зиёда аз 40 кишвар мусулмонон аксарияти аҳолӣ ва дар 18 кишвари дигар ақаллиятро ташкил медиҳанд. Онҳо минтақаи васеъро дар қитъаиҳои Осиёву Африқо, чун Ховари Миёна ва Наздик, Осиёи Ҷанубу Ғарбӣ, Африқои Шимолию Марказӣ ва ғайра дар ихтиёр доранд.
Ҳамин тариқ бояд гуфт, ки гарчанде тарафдорони дини ислом зиёд бошанд ҳам, лек дар аксарияти давлатҳои ҷаҳонӣ идеология ва фаҳмиши дини ислом гуногун буда, сабаби низоъҳои байни давлатҳо ва аҳолии онҳо бисёр ба назар мерасад. Тайи солҳои охир дар минтақаҳои гуногуни мусулмоннишин равияву ҳаракатҳои сиёсӣ ва иҷтимоие рӯи кор омадаанд. Аз байни ин равияҳои динии исломӣ дар Осиёи Марказӣ, инчунин дар Тоҷикистон ва минтақаҳои дигари мусулмоннишини пасошӯравӣ Ваҳҳобия, равияи Салафия, Ҳаракати исломии Ӯзбекистон, Ҷамоати Таблиғ, Ҳизби таҳрир, Ансоруллоҳ, Ҳизбуллоҳ, Ҳаракати исломии Туркистон, равияи Тоҷикистони озод, Давлати Исломии Ироқу Шом (ДИИШ), «Ихвон-ул-муслимин» (бародарони мусалмон), ҳизби Ҷундуллоҳро ном бурдан мумкин аст. Намояндагони баъзе аз ин равияҳо дар Тоҷикистон ба таври пинҳонӣ кору фаъолият мебаранд. Доираи асосии фаъолияти ин ҳаракатҳо бештар дар байни ҷавонон ва наврасон буда, аз эҳсоси эътиқодию маърифати сусти динии онҳо истифода мебаранд. Аммо бо вуҷуди ин мушкилот, мо бояд собир бошем, ба қадри ин рӯзҳои орому осуда, тинҷиву оромии Тоҷикистон бирасем. Рисолати ҳар як шаҳрванд аст, ки ҳушёрии сиёсиро аз даст надода, барои ободии Ватан бо дилу нияти пок заҳмат кашад. Мо аҳли омӯзгорон ва аҳли башарият бояд кӯшиш намоем, ки ҷавонони имрӯзаи мо дар рӯҳияи меҳанпарастӣ, инсондӯстӣ ва меҳнатдӯстӣ тарбия ёбанд, зеро мо дар кишвари дунявӣ, соҳибистиқлолу бофарҳанг зиндагӣ менамоем ва бояд ба қадри он бирасем, зеро осоиштагиву озодӣ ин неъмати бебаҳо барои ҳар як фарди ҷомеа аст.
Зайнурахон Юсупова, омӯзгори фанни таърих
ва ҳуқуқ МТМУ №18-и ш.Хуҷанд ба номи С.Айнӣ.